Pałac Pena – pałac z epoki romantyzmu zbudowany w dzielnicy Sao Pedro de Penaferrema w Sintrze. Historia budowli sięga średniowiecza, gdy na wzgórzu powstała kaplica. W 1493 roku król Jan II, wraz z żoną, Leonor, odbył pielgrzymkę do tego miejsca, aby wypełnić ślub.

Historia klasztoru

Jego następca, król Manuel I nakazał obok kaplicy budowę klasztoru, który został przekazany do zakonu. Przez wieki obiekt ten był małych, cichym miejscem przeznaczonym do medytacji.

W 18 wieku klasztor został poważnie uszkodzony przez piorun. Jednak największe szkody zostały wyrządzone przez trzęsienie ziemi w Lizbonie w 1755 roku i budowla przez dziesięciolecia pozostawała w ruinie.

W 1838 roku Ferdynand II postanowił kupić stary zrujnowany klasztor, wszystkie przyległe tereny i kilka innych ziem w okolicy. Król Ferdynand przystąpił do przekształcania pozostałości klasztoru w pałac, który miał służyć jako letnia rezydencja rodziny królewskiej Portugalii. Projekt obiektu wykonał Wilhelm Ludwig von Eschwege, a budowa trwała od 1842 do 1854 roku. Pałac Pena był gotowy już w 1847 roku, ale król Ferdynand i królowa Maria II wprowadzili kilka zmian.

Dalsze losy pałacu

Po śmierci Ferdynanda pałac przeszedł w posiadanie jego drugiej żony Elisa Hensler. Elisa sprzedała budowlę, która trafiła powróciła do rodziny królewskiej. W 1889 roku Pałac Pena zakupiło państwo portugalskie, a po rewolucji w 1910 roku został sklasyfikowany jako zabytek narodowy i przekształcony w muzeum.

Przez długi czas kolory czerwony i żółty fasady wyblakły, i pałac wyglądał zupełnie szary. Pod koniec XX wieku obiekt został przemalowany na jasne kolory, dzięki czemu w pogodne dni można go łatwo zobaczyć z Lizbony.

W 1995 roku pałac Pena został sklasyfikowany jako światowe dziedzictwo UNESCO. Pałac Pena przyciąga tysiące gości i stał się jednym z najczęściej odwiedzanych zabytków Portugalii.