Lions Gate Bridge, otwarty w 1938 roku i oficjalnie znany jako First Narrows Bridge, jest mostem wiszącym, który łączy miasto Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej z gminami North Shore w Dystrykcie North Vancouver.
Lions gate – historia
Termin „Lions Gate” odnosi się do Lions, pary górskich szczytów na północ od Vancouver. Ruch w kierunku północnym na moście zmierza w ich ogólnym kierunku. W styczniu 1939 r. Po obu stronach południowego podejścia do mostu umieszczono parę lwów z betonu, zaprojektowanych przez rzeźbiarza Charlesa Marega.
Całkowita długość mostu wraz z wiaduktem północnym to 1823 metry. Długość łącznie z przęsłami podejściowymi wynosi 1517,3 m, samo główne przęsło 473 m, wysokość wieży 111 m (przy prześwicie statku 61 m. Prospect Point w Stanley Park oferował wysoki południowy koniec mostu, ale niski, płaski teren delty na północy wymagał budowy rozległego wiaduktu północnego.
Most ma trzy odwracalne pasy, których użycie jest sygnalizowane sygnałami. Środkowy pas zmienia kierunek, aby dostosować się do wzorców ruchu. Natężenie ruchu na moście wynosi 60 000–70 000 pojazdów dziennie. Ciężarówki powyżej 13 ton są zabronione, podobnie jak pojazdy na oponach z kolcami.
Lions Gate – nocny punkt orientacyjny
W 1986 roku rodzina Guinnessów, jako prezent dla Vancouver, zakupiła dekoracyjne światła, które sprawiają, że jest to charakterystyczny nocny punkt orientacyjny. W lipcu 2009 roku system oświetlenia mostu został zaktualizowany o nowe światła LED, aby zastąpić system 100-watowych żarówek rtęciowych. Oczekiwano, że przejście na diody LED zmniejszy zużycie energii na moście o 90 procent i zaoszczędzi rządowi prowincji około 30 000 dolarów rocznie na kosztach energii i konserwacji.
W latach 2000-2001 wymiana całej konstrukcji podwieszanej pierwotnego mostu wiszącego odbywała się bez przerywania ruchu w godzinach szczytu – po raz pierwszy w codziennym użytkowaniu wymieniono całą konstrukcję podwieszaną głównego mostu wiszącego. Podobnie jak w przypadku prac zastępczych z 1975 r., Było to ułatwione dzięki serii oddzielnych zamknięć nocnych i weekendowych w celu wymiany jednej sekcji na raz. Stara zawieszona sekcja została obniżona do barki, a nowa, lżejsza i szersza sekcja pokładu została podniesiona na miejsce i połączona. Nowy pokład został zaprojektowany w taki sposób, aby dwa chodniki dla pieszych były podparte na zewnątrz linek podwieszonych, a trzy pasy ruchu poszerzono od 3 do 3,6 metra (10 do 12 stóp) każdy.
Od lat jest to jeden z najczęściej wybieranych kierunków turystów z całego świata, jak i występuje on bez wątpienia w czołówce najbardziej rozpoznawalnych mostów.
